Bu yazıda, Hannah Arendt'in siyasette yalan söylemekle ilgili olarak sıklıkla “hakikat-sonrası” siyasetle bağlantılı olarak gündeme gelen argümanları ele alınacaktır. Öncelikle Arendt’in totaliter rejimlerde yalan söyleme konusundaki tartışmasına değinilecektir. Daha sonra, Hakikat ve Siyaset (ilk olarak 1967'de kaleme alınan) ve Siyasette Yalan (ilk olarak 1971’de kaleme alınan) adlı iki makalesiyle, özellikle demokraside yalan ve siyaset arasındaki ilişkiye dair açıklamasına işaret edilmeye çalışılacaktır. Bunu yaparken de yalan söyleme sorunuyla bağlantılı olarak Arendt’in eylem, yargı ve tanıklık hakkındaki fikirlerine kısaca değinilecektir. Son olarak, Arendt’in anlatısında bugünün hakikat-sonrası siyaset tartışmasına musallat olan açmazlar genel olarak ele alınacaktır.

H. Arendt, Yalan, Siyaset, Hakikat-sonrası, Tanık, Yargı yetisi

In this paper I shall glance at Hannah Arendt’s arguments about lying in politics that are frequently evoked in relation to ‘post-truth’ politics. To do so, first of all I will begin with her discussion of totalitarianism with regard to lying, and then with her two articles, Truth and Politics (originally written in 1967) and Lying in Politics (originally written in 1971), I will try to point to her account of the relation between lying and politics, especially in democracy. While doing this I will briefly touch on her ideas of political action, judgement, and witness in relation to the problem of lying. In conclusion, I shall try to point out Arendt’s general account of lying and its impasses that still haunt today’s debate on post-truth politics.

H. Arendt, Lying, Politics, Post-truth, Witness, Judgement.