Walter Benjamin’in Paris Pasajları araştırmaları kent gerçekliklerine dair etkili felsefi ve politik kavramlar ortaya koymaktadır. Onun “deneyim”, “fantazmagori”, “alegori”, “düş”, ve “uyanış”gibi kavramları, “flanör” [flâneur], “paçavracı”[chiffonnier] ve “kitle” gibi figürleri kentin diyalektik maddiliğini berraklaştırmaktadır. Walter Benjamin’de materyalizm sadece ekonomik ve sosyolojik belirleyenlerin incelenmesine değil aynı zamanda metropol yaşamının üreticileri olarak mitlerin, düşlerin ve fantazmagorilerin anlaşılmasına da yaslanır. Bu makale Paris kentine odaklanarak, Walter Benjamin’in 1935 Sunumu’ndan 1939 Sunumu’na politik düşüncesinin gelişimini ortaya koymaktadır. T. W. Adorno’nun Mektuplaşmalarda Benjamin’e yöneltmiş olduğu “dolayımsızlık” itirazının haklılığı sorgulanmıştır. Berlinli düşünür, Adorno’nun onda bulmayı umduğu spekülatif felsefeye uygun dolayımlar sunmamasına karşın başka politik dolayım unsurları geliştirmiştir. Bu nedenle bu makalede, Benjamin’in temel amacının politik ve toplumsal yabancılaşmayı bozacak araçları düzenin dışında değil bizzat varolan düzenin kendisinde aradığını iddia edeceğiz. Saf politik araçlar yoktur, bu yüzden politika yabancılaşmayı bozacak saf bir zamansallığın yaratılmasına dair bir praksis değildir aksine düzenin bu kesintisiz zamansallığını kendi maddiliğiyle kırmaktır.

Walter Benjamin, politik felsefe, fantazmagori, alegori, dolayım.